Woordgebruik - Nominaliseringen
Wees zuinig met nominaliseringen.
U kunt van een werkwoord gemakkelijk een zelfstandig naamwoord maken door er het lidwoord het voor te zetten, bijvoorbeeld het toekennen, het ontwikkelen, het nadenken. Zulke zelfstandige naamwoorden worden nominaliseringen (of nominalisaties) genoemd. U kunt werkwoorden ook nominaliseren door een achtervoegsel als -ing of -atie te gebruiken, bijvoorbeeld de toekenning, de ontwikkeling, de acceptatie, de manipulatie.
Nominaliseringen zijn niet fout, maar als u veel werkwoorden na elkaar nominaliseert, wordt uw boodschap stroef en minder levendig. Als u vervoegde werkwoorden gebruikt, is het duidelijker wie wat doet. Nominaliseringen hebben ook het nadeel dat ze gemakkelijk tot formuleringen met voorzetselketens leiden.
Voor een schrijfstijl waarbij een schrijver in één tekst veel nominaliseringen gebruikt, wordt de term naamwoordstijl gebruikt.