Basisprincipes van de rekenmethode
Bij het opstellen van de rekenmethodes zijn een aantal basisprincipes vastgelegd waarvan niet mag afgeweken worden. Voorstellen om de rekenmethodes te wijzigen, ondergaan daarom telkens een nauwgezette controle.
Gebruikersgedrag wordt buiten beschouwing gelaten
De rekenmethodes zijn gebaseerd op een gemiddeld gebruikspatroon afhankelijk van de van het gebouw. De energieprestatie is een karakteristiek van het gebouw. Enkel zo kunnen gebouwen worden vergeleken. De gebruiker kan de parameters dan ook niet manipuleren.
Variabelen zijn technisch neutraal
De variabelen die de energieprestatie van het gebouw bepalen, zijn technisch neutraal. De oplossingen en technologieën worden op hun reële prestaties beoordeeld en vergeleken. Het is niet de bedoeling om individuele technieken te bevoordelen.
Handhaafbaar en eenduidig
De rekenmethodes zijn afgestemd op het reële handhavingskader. De controlerende overheid kan de naleving dus afdwingen. Daarom moet elke bepaling in de rekenmethodes handhaafbaar zijn: de inrekening van een techniek, materiaal of interpretatie van een situatie moet zo eenduidig mogelijk zijn. Onafhankelijke personen moeten komen tot identieke conclusies, bijvoorbeeld: het bouwteam en controleurs. Als reële productgegevens worden gebruikt in de berekening, moet de met stavingsdocumenten aantonen dat die gegevens eenduidig bepaald zijn.
Toepasbaar op alle situaties
De energieprestatieregelgeving is op zowat alle nieuwe gebouwen, uitbreidingen en renovaties van toepassing. Daarom moeten de rekenmethodes alle mogelijke situaties (geometrieën, types installaties, systeemconfiguraties, … ) aankunnen en dus zo exhaustief mogelijk zijn. De rekenmethodes houden rekening met bewezen technologieën en bieden de mogelijkheid om innovatieve technologieën in te rekenen.
Prestatiegericht
De kost en de inspanning om de invoerparameters te bepalen, zijn bij de rekenmethodes in balans met het resultaat. Er zijn twee soorten deelberekeningen:
| Invoermethode | Betekenis | Voor- en nadelen |
|---|---|---|
| Eenvoudige methode | deelberekeningen met gemiddelde vaste waarden en niet met reële gegevens | + minder werk voor de |
| Gedetailleerde methode | deelberekeningen met specifieke invoervariabelen, voornamelijk ontwerpvariabelen zoals geometrische gegevens, productgegevens, meetresultaten (bijvoorbeeld: luchtdichtheidstest), die op meerdere manieren ingegeven kunnen worden: | + markt wordt gestimuleerd om betere producten te ontwikkelen |
| + eenvoudig, geen verdere invoergegevens nodig | |
| + gunstiger resultaat |