Taalgebruik bij de notaris
Je mag als partij vrij kiezen in welke taal je notaris de notariële akte opstelt. In sommige gevallen geldt er wel een beperking op het principe van de taalvrijheid en regelt de taalwetgeving toch de taal waarin de notaris een notariële akte moet opstellen. Daarnaast bestaan er nog regels die de taal van de publicatie van bepaalde akten bepalen.
Taal van de notariële akten
Je mag als partij vrij kiezen in welke taal je notaris de notariële akte opstelt, want artikel 30 van de Grondwet(opent in nieuw venster) bepaalt dat het taalgebruik in België in principe vrij is. Dat betekent dat een notaris notariële akten kan verlijden in een niet-officiële taal van het taalgebied waarin hij zijn standplaats heeft. Dat geldt bijvoorbeeld voor familiale akten (huwelijkscontracten, akten van erkenning van een natuurlijk kind, akten van adoptie), zakenrechtelijke akten (koop, hypotheekstelling, verdeling, ruiling, schenkingen…) en andere overeenkomsten die persoonlijke verbintenissen scheppen (huur- of pachtcontracten, leningen…).
Bestuurszaken
De notaris moet rekening houden met de voorgeschreven bestuurstaal van de overheid als de overheid partij is bij een notariële akte.
Vennootschappen
Volgens de taalwetgeving in het bedrijfsleven bepaalt de ligging van de exploitatiezetel van een vennootschap de taal van de akte. Naargelang de ligging van haar exploitatiezetel moet een vennootschap de documenten die onder de taalregelgeving vallen, dus (laten) opstellen in het Nederlands, Frans of Duits.
Gerechtszaken
De notaris moet in bepaalde gevallen rekening houden met de Taalwet Gerechtszaken(opent in nieuw venster). Dat is bijvoorbeeld het geval als de notaris een akte opstelt voor de tenuitvoerlegging van een vonnis of een arrest. In dat geval moet de notaris de notariële akte opstellen in de taal van het vonnis of het arrest.