Statuut chronische aandoening

In 2023 had 16,2% van de bevolking in het Vlaamse Gewest het statuut van een persoon met een chronische aandoening in de ziekteverzekering. Het gaat om personen met hogere ziektekosten, met een zorgforfait of met een zeldzame ziekte.

Het aandeel van de bevolking met het statuut chronische aandoening nam tot 2021 jaarlijks in beperkte mate toe. Dat hangt gedeeltelijk samen met de veroudering van de bevolking. De piek in 2022 is mogelijk een gevolg van een uitzonderingsbepaling die omwille van de Covid-19-pandemie werd ingevoerd.

Globaal genomen hadden in 2023 in het Vlaamse Gewest meer vrouwen (19%) dan mannen (14%) het statuut chronische aandoening. Bij beide groepen was er bijna een verdubbeling van het aandeel sinds 2014.

Het aandeel personen met het statuut chronische aandoening stijgt sterk met de leeftijd. In 2023 had in de leeftijdsgroep tot 24 jaar 4% het statuut chronische aandoening, in de leeftijdsgroep van 75 jaar en ouder ging het om 51%. Dat aandeel is tegenover 2014 bij alle leeftijdsgroepen sterk toegenomen.

Personen met het statuut van verhoogde tegemoetkoming in de ziekteverzekering hebben vaker het statuut chronische aandoening dan personen zonder het statuut van verhoogde tegemoetkoming (31% tegenover 13%). De grootste toename deed zich sinds 2014 voor bij de personen zonder het statuut van verhoogde tegemoetkoming.

Het aandeel van de bevolking met het statuut chronische aandoening varieerde in 2023 tussen de gemeenten van het Vlaamse Gewest van 10,6% (Kraainem) tot 23,1% (Middelkerke). De percentages lagen vooral in gemeenten in West-Vlaanderen en in Limburg hoger dan het Vlaamse gemiddelde.

Het aandeel van de bevolking met het statuut chronische aandoening lag in 2023 in het Vlaamse Gewest (16,2%) en het Waalse Gewest (16,5%) bijna op hetzelfde niveau. In het Brusselse Hoofdstedelijke Gewest lag dat aandeel lager (11,1%). De verschillen tussen de gewesten hangen onder meer samen met de verschillen in de leeftijdssamenstelling van de bevolking.