Metadata: Verzurende emissies
Bron
Vlaamse Milieumaatschappij (VMM)
Definities
Potentieel verzurende emissie: som van de emissies van zwaveldioxide (SO2), stikstofoxiden (NOx(NO2)) en ammoniak (NH3). Deze som wordt uitgedrukt in zuurequivalenten (Zeq), waarbij het zuurvormende vermogen van elke stof in rekening wordt gebracht. De term ‘potentieel’ verzurende emissie wordt gebruikt omdat de actuele verzuring ook sterk afhangt van de processen die zich afspelen op het traject tussen emissie en depositie en van de diverse processen in de bodem en het (oppervlakte)water.
NH3, NOx en SO2 spelen naast hun rol als potentieel verzurende stof ook een rol bij de vorming van secundair fijn stof via aerosolvorming. NOx is een ozonprecursor. NH3 en NOx hebben een vermestend effect.
Opmerkingen bij de kwaliteit
De data-inventarisatie is gebaseerd op wettelijk verplichte informatieverzameling zoals milieujaarverslagen, collectieve emissieregistratie, wetenschappelijke studies, statistische informatie (bijvoorbeeld verkeer- en mestbankaangiftes), internationaal aanvaarde of regionale emissiefactoren, … Een inventaris is steeds een zo volledig en correct mogelijke inschatting van de data op een bepaald moment. Dit betekent echter niet dat er geen onzekerheden in de cijfers bestaan. Het is momenteel niet mogelijk om een concrete foutenmarge toe te kennen aan de verschillende datasets.
Databeheerders doen een beroep op de nieuwste wetenschappelijke bevindingen en op internationale afspraken over methoden om volledige, consistente en gevalideerde tijdreeksen samen te stellen. Gevolg hiervan is dat de recentste datasets kunnen verschillen van deze in eerdere rapporten. Een herberekening gebeurt steeds voor alle historische jaren, zodat een consistente tijdsreeks behouden blijft.
Referenties
Vlaamse Milieumaatschappij (VMM): Verzurende emissie(opent in nieuw venster)