Minimale grootte van een woning

De totale netto-vloeroppervlakte van een zelfstandige woning moet minstens 18m² zijn. Hiervoor tellen enkel de woonlokalen (leefkamer(s), keuken en slaapkamers). Een niet-zelfstandige woning (kamer) heeft een oppervlakte van minimaal 12m².

Er zijn wel twee afwijkingen voorzien voor zelfstandige woningen en kamers gebouwd of vergund vóór 1/10/2016 die niet aan deze oppervlaktenorm voldoen:

• de oppervlakte van de aparte badkamer telt mee, met een maximum van 3m²;
• de oppervlakte van de woning wordt met 2m² verhoogd als er een wandmeubel met opklapbaar bed of een hoogslaper van minimum 2 m² is geïnstalleerd als structurele ruimtebesparende maatregel. Voor een hoogslaper geldt de bijkomende voorwaarde dat er een vrije hoogte van 180cm onder de hoogslaper en 100cm boven de hoogslaper is.

Bij de kwaliteitsnormen voor niet-zelfstandige woningen of kamers zijn er ook voorwaarden voor de oppervlakte van de gemeenschappelijke delen en maken we een onderscheid naar doelgroep:

• kamers en studentenkamers
• kamers voor seizoenarbeiders
• huisvesting voor tijdelijke arbeidskrachten

De leefruimten of woonlokalen moeten een minimumhoogte van 220 centimeter hebben. Ook hier zijn er een paar uitzonderingen zoals voor hellende daken.

De bezettingsnorm van een woning bepaalt voor hoeveel personen een woning geschikt is. Of beter gezegd de bezettingsnorm geeft u een antwoord op de vraag ‘Is mijn woning groot genoeg voor het aantal bewoners?’.

De norm wordt berekend op basis van de netto-vloeroppervlakte van de woning en het aantal woonlokalen (zoals keuken, woonkamer en slaapkamers). De bezettingsnorm vindt u ook terug in het technisch verslag.

Wanneer is mijn woning onaangepast/overbewoond?

Uw woning is

• onaangepast als ze niet is aangepast aan uw fysieke mogelijkheden.
• overbewoond als de bezettingsnorm zodanig is overschreden dat er een veiligheids- of gezondheidsrisico ontstaat.