Op een levensverzekeringscontract, waarbij

• twee echtgenoten verzekeringnemer zijn,
• het verzekerd hoofd de langstlevende van beide verzekeringnemers is,
• en de begunstigden (bijvoorbeeld) de kinderen zijn,

wordt artikel 2.7.1.0.6 VCF als volgt toegepast.

Bij het overlijden van de eerste verzekeringnemer

Tussen echtgenoten doet zich een aanwas voor m.b.t. de rechten die de overleden echtgenoot had als verzekeringnemer. Deze aanwas valt niet binnen het toepassingsgebied van artikel 2.7.1.0.6 VCF.

Artikel 2.7.1.0.6 VCF is enkel van toepassing op de (toekomstige) uitkering van de polis.

Bij een contract met twee verzekeringnemers, wordt elk van de verzekeringnemers geacht voor de helft in het voordeel van de begunstigden te hebben bedongen.

Bijgevolg wordt er, in hoofde van de begunstigden, toepassing gemaakt van artikel 2.7.1.0.6, §1, tweede lid VCF.

De belastbare grondslag is gelijk aan de helft van de afkoopwaarde van het contract ten dage van het overlijden van de eerste verzekeringnemer (gedeeld door het aantal begunstigden).

Bij het overlijden van de tweede verzekeringnemer

Bij het overlijden van de tweede verzekeringnemer komt de polis tot uitkering. Deze uitkering valt onder de toepassing van artikel 2.7.1.0.6, §1, eerste lid VCF.

Artikel 2.7.10.6 wordt evenwel slechts toegepast in de mate dat de begunstiging te danken is aan de tweede verzekeringnemer.

Daarom is de belastbare grondslag gelijk aan het verschil tussen de waarde die bij het eerste overlijden werd belast en het bedrag van de uitkering die gebeurt ingevolge het overlijden van de tweede verzekeringnemer.

Opmerking:

Standpunt geldig voor overlijdens van 01/01/2015 tot en met 31/12/2016. Voor overlijdens vanaf 01/01/2017 zie standpunt nr. 17016.

--------------

• opmerking toegevoegd op 06.02.2017, publicatie op 23.02.2017
• oorspronkelijk standpunt van 21.03.2016, publicatie op 05.04.2016