Astrid, 26 jaar - verpleegkundige
Warme plek, leuke sfeer
In mijn laatste jaar middelbaar volgde ik Sportwetenschappen. Dat was helemaal mijn ding. Maar wat erna? Ik was sociaal en goed in zorgen voor anderen: in combinatie met mijn liefde voor bewegen dacht ik aan Kiné- of Ergotherapie. Toen kwam verpleegkunde in het vizier en dat sprak me meteen aan, ook omdat het praktijkgericht was. Ik had geluk: mijn ouders hebben me goed begeleid. Ik begon aan de studies en al snel volgde de eerste stage, dan weet je meteen of het iets voor jou is. Op het einde van het 2e jaar koos ik voor sociale verpleegkunde.
Altijd blij als ik een smile kan toveren op het gezicht van bewoners of hun familie.
Vrijheid, kansen en verantwoordelijkheid
Je krijgt heel veel vrijheid, kansen en verantwoordelijkheid om projecten zelf in te vullen en je werk in te delen. Hierover nadenken samen met collega’s is best uitdagend. Het woonzorgcentrum is een warme plek met een leuke sfeer en fijne collega’s. We kunnen altijd bij elkaar terecht. De taken zijn niet strikt afgelijnd, ik kook hier ook samen met de bewoners en maak daarna alles weer netjes. Het leukste aan mijn job is het contact met de bewoners en manieren vinden om te communiceren met mensen met dementie. Mijn valkuil is grenzen stellen voor mezelf. Ik vind het moeilijk om naar huis te vertrekken als de job nog niet af is.
Het advies van Astrid
Doe wat je graag doet, forceer niks, zo ga je met volle zin werken.