Negatieve wilsverklaring
Iedere patiënt heeft het recht om een bepaalde medische handeling of onderzoek te weigeren. Met een negatieve wilsverklaring kunt u bepalen wat u niet meer wilt ondergaan, wanneer u dit zelf niet meer kunt vertellen (bijv. door dementie of een coma). Het kan gaan om het weigeren van reanimatie, bestraling, kunstmatige beademing, enzovoort.
Procedure
Het is belangrijk dat u uw weigering op papier zet. Op de website van LEIF (LevensEinde InformatieForum) vindt u een modeldocument van de negatieve wilsverklaring(opent in nieuw venster). U kunt LEIF ook contacteren(opent in nieuw venster) om een gedrukte versie per post aan te vragen. Deze vzw geeft ook de mogelijkheid om een LEIFkaart(opent in nieuw venster) aan te vragen die u in uw portefeuille kunt bewaren en waarop uw wettelijke wilsverklaringen opgelijst zijn.
Het opstellen van de negatieve wilsverklaring gebeurt best in aanwezigheid van een arts, zodat er geen discussie is over de wilsbekwaamheid. In tegenstelling tot de wilsverklaring betreffende euthanasie moeten er geen getuigen optreden bij de negatieve wilsverklaring. U kunt wel een vertegenwoordiger aanduiden die voor uw rechten opkomt, als u het zelf niet meer kunt.
U bewaart de negatieve wilsverklaring zelf en u geeft één exemplaar aan uw vertrouwenspersoon en aan uw behandelende (huis)arts voor in uw patiëntendossier.
Deze wilsverklaring blijft onbeperkt geldig, tenzij u ze herroept.
De inhoud van de negatieve wilsverklaring is wettelijk afdwingbaar. Met andere woorden: artsen moéten hiermee rekening houden.