In de meeste gevallen volstaat het om te vragen hoe een persoon aangesproken wil worden, bijvoorbeeld in brieven of e-mails. Dat kun je dat als volgt formuleren:

• Welke aanschrijfvorm heeft uw voorkeur?

Het is aan te bevelen om bij de antwoordmogelijkheden naast mevrouw en meneer/heer altijd een derde antwoordmogelijkheid aan te bieden, bijvoorbeeld voor- en achternaam, en om de vraag optioneel te maken.

Een andere mogelijkheid is om de aanschrijfvorm niet te vragen, en iedereen aan te spreken zonder genderaanduiding, bijvoorbeeld met Beste in combinatie met de voornaam of de voorletters en de achternaam:

• Beste Karel Verbeek,
• Beste K. Verbeek,

Het is aan te bevelen om iemands genderidentiteit alleen te vragen als dat echt noodzakelijk is, bijvoorbeeld als de dienstverlening van een bedrijf of organisatie wordt aangepast op basis van gender (bijvoorbeeld een jeugdvereniging die groepen maakt op basis van gender) of om (on)gelijkheid tussen genders te meten.

Als je iemands genderidentiteit wilt vragen, kun je dat als volgt formuleren:

• Wat is uw genderidentiteit?

De antwoordmogelijkheden kun je als volgt formuleren:

• vrouw
• man
• non-binair
• overig, namelijk:
• zeg ik liever niet.

Alleen in uitzonderlijke gevallen is het nodig of verplicht om het officieel geregistreerde geslacht op te vragen. Het is in zulke gevallen aan te bevelen om ook te vragen hoe iemand aangesproken wil worden. Het is niet noodzakelijk zo dat iemand die officieel geregistreerd is als vrouw of man, ook op die manier aangesproken wil worden.

Als je iemands geslacht wilt vragen, kun je dat als volgt formuleren:

• Wat is uw geslacht, zoals geregistreerd op uw identiteitskaart?

In België zijn de mogelijkheden M en V.

Meer informatie over dit onderwerp vind je op Taaladvies.net(opent in nieuw venster).