Sinds 2017 is Joyce coach bij Zon, Zee … Zorgeloos. Joyce: “Ik sta in het onderwijs en zocht een leuke, sociale activiteit voor de zomermaanden. Toen de vacature voor coach bij ZZZ in mijn bus viel, heb ik niet lang getwijfeld. Ik kende het project nog niet, maar was onmiddellijk overtuigd van de meerwaarde en gecharmeerd door het engagement van het team binnen Inter. Zelf kende ik op dat moment niemand met een beperking, dat is ondertussen sterk veranderd.”

“Toen ZZZ een extra coach zocht, heeft Joyce mij aangesproken”, aldus Emily. “Ik zit in Akabe, de scouting voor kinderen en jongeren met een beperking. De stap was snel gezet. Mensen met een beperking worden vaak onderschat. Nochtans kunnen en willen ze nog veel en zijn kleine aanpassingen vaak voldoende om dat waar te maken. Zon, Zee … Zorgeloos neemt heel wat drempels weg en ik was direct geïnteresseerd om hieraan mee te werken.”

Demney krijgt deze zomer zijn vuurdoop als coach, maar heeft al heel wat ervaring opgebouwd in de afgelopen 3 jaren als assistent bij Zon, Zee … Zorgeloos. “Er was niet veel moeite nodig om mij te overtuigen. Het is ontzettend boeiend. Elke dag is anders.”

De meerwaarde van Zon, Zee … Zorgeloos? Daar hoeven de coaches niet lang over na te denken. Emily: “ZZZ zorgt voor inclusie, mensen met een fysieke beperking kunnen meedraaien in het gewone leven en genieten van het strand. Het is heel fijn dat mensen die eerst niet naar het strand zouden gaan toch komen. Bijvoorbeeld omdat ze weten dat er een verzorgingsbed is en dat ze kunnen douchen. Dankzij onze voorzieningen lukt het plots wel voor ouders van een kind dat met zijn been in het gips ligt om naar het strand te gaan. Omdat het gratis is, is iedereen gelijk voor de wet en kan iedereen genieten.”

Demney: “Zon, Zee … Zorgeloos helpt iedereen. Het maakt niet uit welke beperking je hebt. Je bent altijd welkom. Geen schroom, geen drempels, geen scheve blikken. Wij zijn er om te helpen en doen dat met plezier. Gratis en met een ruim aanbod aan hulpmiddelen.”

Joyce: “Ik krijg nog dagelijks kippenvel als mensen ontdekken dat het aanbod gratis is en dat ze er heel gemakkelijk gebruik van kunnen maken.”

Joyce: “Als coach ben ik een tussenpersoon tussen de assistenten en de kustgemeente. Ik probeer de assistenten zo veel mogelijk te ondersteunen en ga heel regelmatig langs op de locaties. Is er een probleem, dan passeer ik. Het is leuk om samen te werken aan oplossingen. Het project is zo waardevol dat ik ook wil dat de assistenten ter plekke er alles uithalen. Is het even rustig, dan kunnen ze flyeren of mensen aanspreken. Er valt altijd iets te doen.”

Met al wat jaren op de Zon, Zee … Zorgeloosteller hebben Demney, Joyce en Emily een heleboel mooie herinneringen om op terug te blikken. Demney: “In mijn tweede jaar als jobstudent, ontmoette ik een ouder koppel. De man had de zee al 15 jaar niet meer gezien. Hij was verlamd tot het midden van zijn bovenlijf. Zijn echtgenote vroeg ondersteuning. Het was zo hartverwarmend om te zien hoe emotioneel hij werd bij het zien van de zee. Bij zonsondergang vertelde hij op het strand over hun leven. Een warme herinnering voor hen, maar zeker ook voor mij.”

Emily: “Het zijn heel vaak nieuwe gezichten, maar er zijn ook mensen die we bijna dagelijks zien. In Bredene was er vorig jaar een dame met een elektrische rolstoel die we elke dag van en naar haar strandcabine begeleidden. Ook dat is een service van Zon, Zee … Zorgeloos en zo is er een mooie band gegroeid met die dame.”

Joyce: “Als flexi-jobber werk ik aan de kassa van een kledingzaak. Een tijdje geleden kwam er een rolstoelgebruikster over de vloer. Zij is beperkt in spreken, maar was wel heel enthousiast om mij te zien. Haar ouders konden haar reactie niet onmiddellijk plaatsen, maar toen ik aangaf dat ik ook voor Zon, Zee … Zorgeloos werk, viel de puzzel mooi in elkaar. Heel erg fijn om op zulke onverwachte plekken zoveel blijdschap te zien voor wat we doen.”

Dat deze drie het hart op de juiste plaats hebben, is duidelijk. Wat als we hen carte blanche en een onbeperkte middelen zouden geven: hoe zou Zon, Zee … Zorgeloos er dan uitzien? Het antwoord is unaniem: meer locaties, meer faciliteiten en meer bekendheid.

Demney: “Ik zou graag willen dat meer mensen Zon, Zee … Zorgeloos kennen. Het is een ontzettend mooi project, maar nog te onbekend en onbemind. Iedereen zou moeten weten welke service wij bieden: van De Panne tot in Hamont-Achel.”

Emily: “Mijn droom voor Zon, Zee … Zorgeloos is dat er nog veel meer locaties komen en zelfs meerdere locaties per badstad. Zodat we nog toegankelijker zijn. En voor elke badstad een elektrische strandrolstoel, dat zou ook heel mooi zijn.”

Joyce: “En waarom niet heel het jaar door de mogelijkheid aanbieden om gratis een strandrolstoel te ontlenen? Zodat je er altijd op kan rekenen, wanneer je ook naar zee komt.”