COSA

COSA ontstond omdat plegers van zedenfeiten ooit naar de maatschappij terugkeren. Dat zorgt vaak voor grote maatschappelijke onrust en sociale uitsluiting. Die hebben op hun beurt een negatieve impact op de succesvolle terugkeer van de daders.

Om de kans op herval terug te dringen, zijn niet alleen straf, behandeling en toezicht van belang. Ook herstel van de fouten die gemaakt zijn en inclusie in de samenleving, gecombineerd met betrokkenheid van burgers, hebben een grote impact.

Gebrek aan een sociaal netwerk vergroot de kans op herval. Daarom rekent COSA op de inzet van vrijwilligers om uitsluiting tegen te gaan en zo nieuwe slachtoffers te vermijden.

COSA er is niet om therapie te vervangen. Meer zelfs: COSA start pas als de pleger van zedenfeiten (het kernlid) in behandeling is bij een gespecialiseerde voorziening.

Het project is eerder een aanvulling op een bestaand therapeutisch traject, waarbij vrijwilligers samen met het kernlid de stap naar de buitenwereld zetten.

Het concept van COSA houdt in dat het kernlid zich door 3 tot 6 vrijwilligers laat omringen. Die ontmoeten hem of haar minstens elke week, en zijn ook tussendoor bereikbaar.

Het kernlid en de groep vrijwilligers zijn de binnencirkel. Die wordt bijgestaan door een buitencirkel van professionals, zoals therapeuten, een justitieassistent, enzovoort.

Cirkelcoördinator

Beide cirkels worden begeleid door een cirkelcoördinator. Die coacht de vrijwilligers en leidt de samenwerking tussen de binnen- en de buitencirkel in goede banen.

Als vrijwilligers zich zorgen maken over een groter risico op herval bij het kernlid, kunnen ze dat aan de cirkelcoördinator rapporteren. Als het nodig is neemt die dan maatregelen om herval te voorkomen.

Cirkels lopen zo lang als nodig is: minstens anderhalf jaar, en vaak langer.